Στις ιστοσελίδες και ιδικά στο facebook θα έχετε δει φωτογραφίες σε μεγάλη μεγέθυνση (super macro) και με απίστευτη ευκρίνεια και θα σκέπτεστε “εγώ γιατί δεν μπορώ να βγάλω τέτοιες φωτογραφίες”.
Μια φωτογραφία super macro για να δημιουργηθεί έχει διαφορετική τεχνική από μια φωτογραφία macro του ενός καρέ.
Ψάχνοντας από πού ξεκίνησε αυτός ο κλάδος τεχνικής στον χώρο της φωτογραφίας, κατέληξα στο συμπέρασμα από τα επιστημονικά εργαστήρια, λόγο έρευνας στην ανακάλυψη της μορφής του κάθε εντόμου και όχι μόνο.
Με την επέκταση της τεχνολογίας σήμερα δημιουργήθηκε αυτός ο ξεχωριστός κλάδος στον χώρο της macroφωτογράφισης όπου ασχολούνται λίγοι εν σχέση με τον κλάδο της ελεύθερης φωτογράφισης στην φύση.
Η φωτογράφιση γίνεται σε κλειστό χώρο και με ανάλογο εξοπλισμό, για Παράδειγμα ( Canon 5Dmk2 + Mitutoyo M Plan APO 5x/0.18 + APO Gerogon 150/9 + Flash 130 shots at 0.03 mm + Zerena Pmax 3500 pix)
Απαιτείτε πλήρη ακινησία του θέματος που φωτογραφίζουμε μια πολύ καλή βάση για την στήριξη του σώματος της μηχανής μας, και φακό ανάλογο για την μεγέθυνση που θέλουμε να κάνουμε.
Το αποτέλεσμα είναι ένωση φωτογραφικών καρέ με ιδικό πρόγραμμα όπως το Helicon Focus, δένοντας μας το τελικό αποτέλεσμα της μίας και μοναδικής φωτογραφίας.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο βαθμός δυσκολίας των δυο διαφορετικών τεχνικών είναι εξίσου ίδιος, διότι απαιτείτε διαφορετική δυσκολία στην μια τεχνική και διαφορετική στην άλλη.
Στο ελεύθερο θέμα ο φωτογράφος αντιμετωπίζει την ίδια την φύση. Αέρας συννεφιά Ήλιος τοποθεσία, την προσέγγιση του θέματος, και σε όλα αυτά θα προσθέσω και τα γρήγορα αντανακλαστικά του φωτογράφου.
Στην φωτογράφιση super macro, αντιμετωπίζει ο φωτογράφος την καθαρότητα του θέματος από το σημείο ακινησίας μέχρι την πλάτη, τον φωτισμό, τους κραδασμούς, την γνώση των πόσων καρέ χρειάζεται για το θέμα του ώστε να βγει καθαρό και με λεπτομέρεια.
Οπότε δεν κρίνουμε έναν φωτογράφο αν ασχολιέται με την super macro, γιατί αντίστοιχα αυτός ο φωτογράφος θα πρέπει να ζηλέψει την φωτογραφία ενός ελεύθερου θέματος αν γνωρίζει τον κόπο και την τεχνική στο να έχει αυτό το καρέ.
Σαν υποσημείωση θέλω να πω στους φίλους φωτογράφους με “οικολογική συνείδηση”.
Τα νεκρά έντομα δεν είναι αναγκαίο να τα σκοτώνεις εκείνη την ώρα για να έχεις το θέμα σου. Μια βόλτα στην ύπαιθρο και σκύβοντας χαμηλά ο φωτογράφος βρίσκει νεκρά θέματα όσα θέλει. Δεν το βρίσκω λοιπόν σωστό να διαβάζω από φωτογράφους, κρίσεις απέναντι σε φωτογράφους του super macro σαν “φονιάδες” των εντόμων.
Φόρουμ 
