Πάντα υπήρχαν οι φωτογράφοι, και οι “φωτογράφοι”.
Οι μεν πρώτοι σκοπός τους είναι να γίνουν όλο και καλύτεροι, και το βλέπεις, χρόνο με τον χρόνο στην δουλειά τους, για δε τους δεύτερους, απλός να λένε ότι έβγαλαν μια φωτογραφία, ότι και να είναι αυτή, σε ποιότητα και κομψότητα.
Θα μείνουμε στους δεύτερους, και να πω ότι από αυτούς τους φωτογράφους είχα το κέντρισμα να γράψω αυτό το άρθρο.
Μια γωνιά που συναντάς αυτό το φαινόμενο, είναι το facebook.
Αναρωτιέμαι, όταν έχεις “μέτρο” σύγκρισης, πως πρώτα οι ίδιοι, τολμούν μπορώ να πω, να ανεβάζουν φωτογραφίες που είναι εμφανέστατη η απουσία γνώσεων πάνω στο αντικείμενο;
Και να ανεβάσεις μια φωτογραφία, για να σου πουν αν είναι καλή η όχι, η έστω να ζητήσουν οι ίδιοι την συμβουλή από ποιο έμπυρους, να πάει στο καλό. Αλλά να βλέπω να ανεβάζουν σωρηδόν έργα τους, που είναι ανούσια, μόνο έλλειψη αυτοκριτικής μπορώ να επικαλεστώ.
Και επανέρχομαι.
Όταν έχεις “μέτρο” σύγκρισης, δεν μπαίνουν στην βάσανο να κριτικάρουν πρώτοι αυτοί τις φωτογραφίες τους, πριν τις ανεβάσουν; Μάλλον όχι. Ένας συνειδητός φωτογράφος, πρώτα κάνει αυτοκριτική στα έργα του και μετά στους άλλους.
Προσωπικά μέσα στο facebook έχει πέσει στην αντίληψη μου, μέλος παντελώς άσχετο με την φωτογραφία, να ασκεί κριτική σε φωτογράφο κάποιου επιπέδου.
Μην χάνουμε λοιπόν το “μέτρο”, γιατί αυτό προσδιορίζει το επίπεδο του φωτογράφου αρχικός και τις γνώσεις του στο αντικείμενο αφετέρου.
Φόρουμ 
